Ustawa o darowiznach

Wszelakie kwestie związane z funkcjonowaniem w praktyce darowizn oraz spadków są uregulowane postanowieniami znajdującymi się w ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (wraz z późniejszymi zmianami).

Cel wprowadzenia ustawy

Wspomniana powyżej ustawa została wprowadzona przede wszystkim po to, by uporządkować przede wszystkim sprawy podatkowe wzbudzające zwykle wśród osób zawierających umowy darowizny najwięcej wątpliwości oraz kontrowersji. Podatek od spadków i darowizn ma charakter podatku bezpośredniego, od przyrostu masy majątku, osobistym i samorządowym (gminnym). Jego podatnikami są osoby fizyczne, które nabyły własność rzeczy i prawa majątkowe, jakie wymieniają przepisy o darowiznach, natomiast płatnikami omawianego podatku są notariusze (pod warunkiem jednak, że umowa darowizny została zawarta w formie aktu notarialnego bądź umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności lub ugody).

Najważniejsze kwestie regulowane przepisami

Ustawa o podatku od spadków i darowizn omawia wiele istotnych spraw, świadomość których powinni mieć wszyscy podatnicy. Wymienić tu można m. in. takie zagadnienia jak:

– podział na poszczególne grupy podatkowe,

– limity zwolnień w podatku dochodowym obowiązujące w ramach każdej grupy podatkowej,

– jak zgłosić darowiznę do urzędu skarbowego oraz ile czasu na zgłoszenie ma podatnik,

– jak załatwić formalności związane z darowiznami środków pieniężnych, nieruchomości etc.,

– moment powstania obowiązku podatkowego (co do zasady ma to miejsce wówczas, gdy raz na 5 lat suma nabyć od jednej osoby przekroczyła limity),

– forma umowa darowizny, przy czym należy zaznaczyć, iż nie obowiązuje w tym zakresie żaden odgórnie narzucony wzór.

Dodaj komentarz

Your email will not be published. Name and Email fields are required.

*